Kamil Cywka "Bękart" [ Uczestnik konkursu literacki debiut roku 2014 ]

AUTOR: Kamil Cywka

TYTUŁ: Bękart

WYDAWNICTWO: Novae Res

ROK WYDANIA:  2015 

ILOŚĆ STRON: 260

GATUNEK: literatura piękna, obyczajowa

CENA SUGEROWANA: 29 zł

Wszelkie uzależnienia takie jak narkomania, nikotyna, hazard, a wreszcie alkoholizm potrafią zniszczyć nie tylko życie osoby uzależnionej, ale co ważniejsze jej najbliższych w tym również dzieci. Jest to piętno na całe dalsze życie. Już zawsze i na zawsze w głowie dziecka będzie tkwił obraz tatusia alkoholika, który krzyczy,bije,awanturuje się. Na szczęście mogę sobie tylko wyobrazić jak to jest żyć w rodzinie, w której jest alkohol i współczuć takim osobom, ale nigdy nie chciałabym przeżyć podobnego piekła, które nosi wdzięczną nazwę UZALEŻNIENIA. 

Dzisiaj mam tą przyjemność przedstawić Wam książkę, która porusza podobny problem, który opisałam powyżej, Jest to debiutancka powieść Kamila Cywki pt. "Bękart", która opowiada o Mateuszu Stawickim,  młodym chłopaku mieszkającym na jednej z najniebezpieczniejszych dzielnic Lublina. Mateusz dorasta w trudnych realiach blokowiska, gdzie królują pijaństwo, patologia i prawo pięści. Nękany przez ojca alkoholika, próbuje odnaleźć swoje miejsce zarówno w świecie ulicy, jak i rodzinnego domu, w którym nikt z domowników nie zaznaje spokoju.

Gdy została przedstawiona mi ta książka nie wahałam się ani chwili i niemal od razu podjęłam się chęci jej recenzji. Możecie spytać dlaczego? Otóż bardzo interesuje mnie nie tylko tematyka alkoholizmu, ale i wszelkich innych uzależnień. Ciekawi mnie jak ludzie radzą sobie z nałogami i jak ich bliscy reagują na zaistniałą sytuację. Ponadto lubię dawać szanse debiutantom, bo zawsze czymś mnie zaskakują, a to oryginalnym podejściem do tematu, a to czymś zupełnie innym. Jak było tym razem i czy Kamil Cywka wniósł coś nowego do powszechnie znanej tematyki alkoholizmu? Przekonajcie się o tym sami. 

Przede wszystkim na uwagę zasługuje przejrzysty i szczery styl pisania Kamila Cywki, który nadawał przedstawionym wydarzeniom pożądanego w tego typu pozycjach realizmu. Byłam skłonna uwierzyć, że opisywane wydarzenia wydarzyły się naprawdę tym bardziej, że oparte są one na prawdziwych wydarzeniach. Nie wątpię, że w wielu polskich domach podobne sytuacje miały niestety miejsce. To co jeszcze charakteryzuje styl pisania Cywki to zdecydowanie widoczne metafory i porównania, których w tej pozycji jest sporo, a które mają na celu dobitne przedstawienie powagi opisywanego problemu jakim jest alkoholizm.  Pomimo powagi problemu w pozycji pojawiają się momenty humorystyczne, które rozładowują nagromadzone przez czytelnika emocje i dają nieco odetchnąć od tego co tak naprawdę Kamil Cywka chcę nam przekazać. Opisany przeze mnie styl pisania Cywki sprawia, że książkę czyta się błyskawicznie, a potencjalny czytelnik, który posiada choć trochę wrażliwości przejmuje się problemami rodziny Stawickich i uświadamia sobie, że również i w naszej rzeczywistości podobne problemy niestety istnieją. 

Akcja powieści osadzona jest w latach 90-siatych. Muszę przyznać, że autor bezbłędnie poradził sobie z cofnięciem się o te kilkanaście lat wstecz. Dzięki temu czułam się jak gdybym cofnęła się całkowicie w czasie i stała obok, gdy rozgrywał się dramat rodziny Stawickich. Już dawno nie spotkałam się z tak realistycznym podejściem do książki, która mówi o alkoholizmie. To największa zaleta tej pozycji.

Wydaje mi się, że każda rodzina, która doświadczyła problemu alkoholizmu w tej książce odnajdzie swoje odzwierciedlenie. Zaczęło się od niewinnego popijania, skończyło na patologicznych zachowaniach i zrujnowanie całego rodzinnego życia. Po przeczytaniu "Bękarta" nabrałam jeszcze większej pokory i jestem wdzięczna losowi, że moja rodzina nie musiała zmierzyć się z opisywanym przez autora problemem. Pozycja uświadomiła mi jak tak naprawdę wygląda życie, któremu towarzyszy alkohol. Z całego serca polecam tą pozycję osobom, które są zaciekawione tematyką alkoholizmu oraz tym, którzy chcą zbadać studium ludzkiej psychiki opętanej przez alkohol i żądze uwolnienia się z wiru patologii w jakiej przyszło żyć głównemu bohaterowi. 

"Bękart to wstrząsające studium alkoholizmu oraz oparta na faktach historia patologicznych relacji rodzinnych. To opowieść o radzeniu sobie z przeciwnościami losu, poszukiwaniu własnej tożsamości i twardym życiu na osiedlu. Bezkompromisowy język narracji z elementami czarnego humoru wiernie oddaje rzeczywistość otaczająca bohaterów, nadając jej żywy i namacalny wymiar. Wartka fabuła, dbałość o szczegół oraz mocno zarysowany konflikt między ojcem a synem czynią "Bękarta" niezwykle interesującą powieść społeczną."

- opis pochodzi z okładki książki- 

MOJA OCENA: 8/10
(bardzo dobra)

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuje Wydawnictu Novae Res.

Fakt ten nie miał żadnego wpływu na treść powyższej recenzji.

Recenzja dostępna również na:
lubimyczytać
zaczytani

Obrazki użyte w poście pochodzą z google grafiki.